Sperma


Het ejaculatie proces, … over sperma

95 procent van wat je ejaculeert is niet bestemd voor de voortplanting, maar voor de bescherming en het transport van de overige vijf procent écht vruchtbaar sperma.

Waaruit bestaat het spermavocht ?

Elke millimeter zaadvocht bevat in het optimale geval ongeveer 100 miljoen beweeglijke zaadcellen. Doordat de verhouding tussen zaadcellen en andere vloeistoffen in éen contractie nooit echt optimaal is, zal deze waarde in de praktijk sterk afwijken van het gemiddelde. Het vrijkomde sperma bij de eerste contractie bij een ejaculatie bevat meer vruchtbare zaadcellen dan bij volgende contracties.

Belangrijk is dus dat het meeste vocht dat je ejaculeert bij een orgasme dient voor het transport en de bescherming van de belangrijke zaadcellen. Doordat een man ook via hetzelfde kanaal urineert moet het sperma om te beginnen goed beschermd worden tegen de zure (en voor zaadcellen dodelijke) omgeving binnenin de urineleider.

De man heeft hiervoor twee klieren die onder invloed van opwindende gedachten het zogenaamde ‘voorvocht’ afscheiden. Ze zitten allebei aan éen kant van de urinebuis, vlak onder de prostaat. Het voorvocht is helder van uitzicht en neutraliseert de achtergebleven urine in de urinebuis. Voorvocht maakt ongeveer 5% uit van de totale hoeveelheid ejaculatievloeistof.

Welk orgaan produceert vruchtbare zaadcellen?

De teelbal produceert ongeveer 50.000 spermazotoïden (zaadcellen) per uur, deze zijn nog niet rijp en nog weinig tot niet beweeglijk. Vaak zijn ze nog niet eens volledig volgroeid. De bijbal is een fijn orgaantje dat volledig uitgestrekt wel 6 meter lang kan zijn. De bijbal is beter bekend als het orgaan dat achterop de teelbal ligt. De spermacellen die teelballen aanmaken worden via buisjes getransporteerd naar de bijbal, waar de spermacellen kunnen rijpen en volledig volgroeid raken.

Door een hele reeks uiterst complexe hormonale kuren worden de spermacellen in de bijbal beweeglijker en minder kwetsbaar gemaakt. De bijbal slaat de spermacellen op tot ze net voor een ejaculatie doorheen de zaadleider naar de urinebuis worden geleid.

Volgroeide spermacellen kunnnen zo tot twee maanden lang in de bijbal blijven, afhankelijke van het aantal en de frequentie van ejaculatie. Na twee maanden zet het lichaam de oudste spermazotoïden terug om via stofwisseling. Bij een lange tijd wegblijven van een ejaculatie kan het lichaam hierop reageren met een spontane (nachtelijke) ejaculatie.

De zaadleider bevindt zich tussen de prostaat en de bijbal en meet ongeveer 60 centimeter. Elke man heeft twee zaadleiders die allebei samengedrukt worden bij een ejaculatie waardoor het sperma in contact komt met de overige vloeistoffen. Een man die na een bilaterale vasectomie is gesteriliseerd produceert daarom slechts 5% minder zaadvocht dan een normale man.

Vanwaar komt de klonterigheid van mijn sperma?

Ongeveer 70% van het totale ejaculatievocht wordt aangemaakt in de zaadblaasjes, twee organen die zich boven de prostaat bevinden. De zaadblaasjes produceren het dikke, alkalische, spermavocht dat tijdens een ejaculatie in de urinebuis met de rijpe zaadcellen uit de bijballen wordt samengevoegd. Door haar alkalische eigenschap beschermt dit zaadvocht de zaadcellen tegen de zure omgeving binnen de vagina.

Het dikkere vocht dat van zaadblaasjes afkomstig is, bepaalt ook de klonterigheid van het sperma. Sperma is nooit homogeen maar bevat een aantal dikkere en minder vloeibare ‘klonters’. Deze klonters zijn dus afkomstig van de zaadblaasjes en bestaan uit proteïnen, enzymen, fructose en enkele andere stoffen die de spermacellen nog verder voeden en beweeglijker maken. Het zaadvocht uit de zaadblaasjes is daarnaast ook verantwoordelijk voor de geur en de smaak van het sperma.